Το Στρύχνον ή Σολανόν το Λυκοπερσικόν (Solanum Lycopersicum) όπως ονομάζεται επιστημονικά η κοινή Ντομάτα, αποτελεί ένα από τα σπουδαιότερα λαχανικα μέσα στους ελληνικούς κήπους, όχι άδικα, αν σκεφτεί κανείς πως οι καρποί του συγκεκριμένου φυτού, έχουν μια ιδιαίτερη θέση μέσα στην ελληνική κουζίνα. Κι ενώ παλαιότερα οι κατακόκκινοι, ζουμεροί καρποί της Ντοματιάς έκαναν την εμφάνιση τους κατά το θέρος, η καλλιέργεια στα θερμοκήπια μετέτρεψε την Ντομάτα από έναν Καλοκαιρινό καρπό, σε έναν καρπό όλων των εποχών!
Βοτανικό Όνομα: Σολανόν το Λυκοπερσικόν (Solanum Lycopersicum)Άλλες Ονομασίες: Ντοματιά, Τομάτα, ΣτρύχνονΟικογένεια: Σολανίδες (Solanaceae)
Πληροφορίες: Λίγοι γνωρίζουν πως στην πραγματικότητα, η Ντοματιά είναι ένα φυτό που ζει κάποια χρόνια. Αυτό συμβαίνει στις διάφορες τροπικές χώρες σε αντίθεση με τη χώρα μας, που λόγω κλίματος αναπτύσσεται, ανθοφορεί και καρποφορεί σε ένα μόλις χρόνο. Θαμνώδες λοιπόν φυτό, κάποιες φορές αναρριχώμενο, με χαμηλή ανθεκτικότητα στις χαμηλές θερμοκρασίες και ημιανθεκτικό, το Σολανόν το Λυκοπερσικόν (Solanum Lycopersicum) προτιμά μάλλον έναν κήπο για να καλλιεργηθεί παρά μια γλάστρα. Στην τελευταία πάντως, μπορεί να τα καταφέρει αρκετά καλά αν δεχτεί όλη την αγάπη του καλλιεργητή της.
Ανθοφορία: Τα κίτρινα λουλούδια της Ντοματιάς εμφανίζονται κατά τη θερμή περίοδο. Είναι απλά άνθη, χαρακτηριστικά για την οικογένεια των Σολανιδών (Solanaceae) στην οποία και ανήκει η Ντομάτα.
Καρποφορία & Συλλογή: Με το δέσιμο των κατακόκκινων, ζουμερών καρπών να ολοκληρώνεται λίγες βδομάδες μετά τη συνεχιζόμενη ανθοφορία, γίνεται και η συλλογή τους κατά τη θερμή περίοδο.
Βασική Φροντίδα: Η καλλιέργεια της Ντομάτας δεν έχει ιδιαίτερες δυσκολίες αν και έχει ανάγκη από κάποιες καλλιεργητικές φροντίδες. Το οριστικό σημείο στο οποίο θα τοποθετήσουμε το λουλούδι, μπορεί να είναι όχι μόνο ο κήπος, αλλά και μια μεγάλη γλάστρα ή μια ζαρντινιέρα, αρκεί πάντα να σεβαστούμε τις αποστάσεις μεταξύ των φυτών. Μπορούμε να δέσουμε απευθείας τα λουλούδια ώστε να μεγαλώσουν ή να τα αφήσουμε να μεγαλώσουν και μετά να κάνουμε το λεγόμενο παράχωμα. Συγκεκριμένα, ανοίγουμε έναν μικρό λάκκο δίπλα σε κάθε λουλούδι και αφού λυγίσουμε προσεκτικά τον κάθε βλαστό, τον τοποθετούμε μέσα του. Έπειτα, σκεπάζουμε με χώμα. Μετά από αυτό και εφόσον η κορυφή βλέπει προς τα πάνω, μπορούμε να δέσουμε.Κόβοντας επίσης τους άφθονους βλαστούς που δημιουργούνται, αλλά και τα κατώτερα φύλλα, θα υποχρεώσουμε τον κεντρικό βλαστό να δυναμώσει. Προσοχή επίσης, θα πρέπει να δώσουμε στα ποτίσματα, τα οποία πρέπει να είναι άφθονα στην αρχή αλλά όχι υπερβολικά. Στην εποχή της ανθοφορίας πάντως, θα πρέπει να ελαττωθούν. Με την καρποφορία μπορούμε να επανέλθουμε σε φυσιολογικά ποτίσματα. Αν τα ποτίσματα κατά την καρποφορία είναι άφθονα, τότε παρατηρείται σχίσιμο των καρπών στη μέση. Το ίδιο μπορούμε να παρατηρήσουμε, αν τα ποτίσματα μας είναι ακανόνιστα.
Πρόσθετες Πληροφορίες: Επειδή ο βλαστός της Ντοματιάς είναι ιδιαίτερα ευαίσθητος, κάθε κίνηση αφαίρεσης βλαστών ή φύλλων θα πρέπει να γίνεται με ιδιαίτερη προσοχή.Όσο για τη σπορά, αυτή θα πρέπει να γίνει σε σπορείο ή έξω, εφόσον έχει περάσει κάθε κίνδυνος παγετού. Η μεταφύτευση έρχεται λίγες μέρες αργότερα, όταν το λουλούδι έχει αποκτήσει λίγα φύλλα. Η σπορά μπορεί να γίνει και σε έτοιμα, μικρά, γλαστράκια, βάζοντας 2 ως 3 σπόρους μέσα στο καθένα. Αφού φυτρώσουν κάνουμε αραίωση και αργότερα μεταφύτευση στο οριστικό σημείο.