Τα αμμώδη εδάφη, ακριβώς και λόγω της σύστασης τους, αποτελούν στην ουσία ελαφριά εδάφη, εύκολα στην καλλιέργεια, αφράτα και πολύ χαλαρά. Περισσότερο κοινά σε ξηρά, θερμά κλίματα, τα συναντάμε σε μέρη που προϋπήρχαν ιδανικές συνθήκες για τη δημιουργία τους... Ο ήλιος, το νερό, αλλά και ο αέρας με τη σειρά τους, εισχωρούν βαθιά μέσα σε αυτά βεβαίως, ωστόσο, αυτό δεν ερμηνεύεται και ως σπουδαιότατο κριτήριο τελικά... Τουναντίον μάλιστα, πολύ λίγα λουλούδια καταφέρνουν να επιβιώσουν στα αμμώδη εδάφη δυστυχώς, οπότε ο κηπουρός καλλιεργητής θα πρέπει να εργαστεί πάνω τους σκληρά, να τα εμπλουτίσει με οργανική ουσία δηλαδή· με κοπριά ή και με αργιλόχωμα παραδείγματος χάριν. Η αδυναμία συγκράτησης των θρεπτικών συστατικών άλλωστε, η ευκολία με την οποία μεταβάλλουν τη θερμοκρασία τους, καθώς και η μειωμένη ικανότητα στερέωσης των ριζών από την οποία και χαρακτηρίζονται, αποτελούν με τη σειρά τους άλλα 3 βασικά μειονεκτήματα, του συγκεκριμένου τύπου εδάφους...