Η συγκεκριμένη τεχνική ενδείκνυται για σπορά στην οριστική τοποθεσία, οπότε, οι κηπουροί καλλιεργητές την αναγνωρίζουν και λογικά, ως μια σπουδαία καλλιεργητική εργασία! Βεβαίως όμως, καθώς δεν είναι ονειρικά πλασμένο τίποτε, η υπέρ-έκθεση των σπορόφυτων σε ζώα, σε έντομα και προφανώς, στις καιρικές συνθήκες, εγκυμονεί κινδύνους για τη μελλοντική μας καλλιέργεια. Όλα αυτά ωστόσο ισχύουν, μολονότι η τεχνική χαρακτηρίζεται για την απλότητα της, την ευκολία της και τον χαμηλό "προϋπολογισμό" που απαιτεί, για να ολοκληρωθεί με επιτυχία! Υπό αυτές τις συνθήκες, το μοναδικό υλικό που θα χρειαστεί ο κηπουρός καλλιεργητής, για να προχωρήσει με την όποια δυναμική στην περίπτωση μας, είναι οι ίδιοι του οι σπόροι (1)!

Αναλυτικότερα λοιπόν, πρωτίστως επιλέγεται το σημείο φύτευσης (1), βάσει των οδηγιών που μας προσφέρει κι ο ειδικός γεωπόνος φυσικά. Ακολούθως, σε επόμενη φάση ποτίζουμε (2) και ανοίγουμε μικρές τρύπες στο έδαφος (3), ώστε ολοκληρώνοντας την προετοιμασία, να δουλέψουμε τους σπόρους μας (4) και επισήμως! Εν συνεχεία, σπέρνουμε τους σπόρους μας (5), σκεπάζουμε ελαφριά με χώμα (6), πιέζουμε ελαφριά (7) και τελικώς, ποτίζουμε (8)! Έχοντας ολοκληρώσει την σπορά μας και επισήμως, απομακρυνόμαστε (9) σιγά σιγά, προφυλάσσοντας και ποτίζοντας όποτε χρειαστεί! Καλώς εχόντων των πραγμάτων, κατ' αυτόν τον τρόπο, τέλος, τα λουλουδια μας θα φυτρώσουν αργά ή γρήγορα, εντός μερικών εβδομάδων!