Αν και ο ενοφθαλμισμός είναι διαδεδομένος στις αγροτικές καλλιέργειες, σε δέντρα πιο συγκεκριμένα, τα οποία και καλλιεργούνται για την παραγωγή καρπών, στην πραγματικότητα, ο καλλωπιστικός μας κήπος θα μπορούσε να δεχθεί την συγκεκριμένη τεχνική, με ιδιαίτερη επιτυχία μάλιστα! Αναλυτικότερα, μολονότι η Τεχνική Τ έχει συγκεκριμένες βάσεις, κάποιες μικροδιαφορές της μπορούν να εντοπιστούν, από λουλουδι σε λουλούδι. Όπως όλοι οι εμβολιασμοί λοιπόν, έτσι και ο ενοφθαλμισμός βασίζεται στην ιδιότητα των φυτών, να δέχονται μοσχεύματα από άλλα λουλούδια. Πρόκειται για μια μεταμόσχευση εν ολίγοις, με το μπόλι εδώ, να είναι ένας μικρός μονάχα οφθαλμός!

Συγκεκριμένα τώρα, ο κηπουρός καλλιεργητής θα πρέπει πρώτα από όλα, να βρει το λουλούδι που θα δεχτεί το μπόλι (1) και εν συνεχεία, να βρει το λουλούδι δότη (2). Καταλληλότερη εποχή κεντρώματος βεβαίως, παραμένει εκείνη που εντοπίζεται πριν από την εποχή ανάπτυξης· μια περίοδος, που διαφέρει από λουλούδι σε λουλουδι και θα πρέπει να μελετηθεί νωρίτερα. Υπό αυτές τις συνθήκες, μελετάμε και τον δέκτη και τον δότη (3), ώστε να είναι λαμπεροί και υγιείς αμφότεροι, εντοπίζοντας τον μασχαλιαίο οφθαλμό (4), ο οποίος και θα αποτελέσει το μπόλι μας! Κόβουμε ολόκληρο το κλαδάκι που τον φέρει (5) λοιπόν, αφαιρούμε τα φύλλα προσεκτικά (6) και μεταφέρουμε σε ένα ποτήρι με νερό (7), ώστε να διατηρηθεί η υγρασία στο εσωτερικό του. Δίχως καθυστέρηση, επιλέγουμε ή έχουμε επιλέξει νωρίτερα, τον βλαστό που θα δεχτεί το μπόλι (8), χαράζουμε με ένα μαχαίρι τομές 2 εκατοστών, σε σχήμα Τ (9) και ανασηκώνουμε χρησιμοποιώντας το μυτερό άκρο (10). Από αυτήν τη στιγμή, είμαστε έτοιμοι για να μπολιάσουμε!

Κόβουμε τον βλαστό που φέρει τον μασχαλιαίο οφθαλμό που επιλέξαμε (11) ως εκ τούτου, αφήνοντας 1 εκατοστό πάνω και κάτω του, χαράζουμε την πίσω πλευρά (12) και αποφλοιώνουμε (13). Αμέσως μετά, ανασηκώνουμε την τομή Τ (14) και τοποθετούμε προσεκτικά τον οφθαλμό μας (15), ώστε να υπάρχει καλή επαφή των τραυματισμένων επιφανειών και εκείνος, να βρίσκεται προς τα έξω. Έχοντας ολοκληρώσει την διαδικασία, δένουμε προσεκτικά (16) με κατάλληλη κλωστή και κόβουμε παραπάνω, τον βλαστό του δέκτη (17). Κάπως έτσι, η όποια επιτυχία θα γίνει ορατή λίγο καιρό αργότερα, όταν αφαιρέσουμε και επισήμως την κλωστή (18) και θαυμάσουμε το δημιούργημα μας. Όπως και να έχει, ως αποτυχία ορίζεται μονάχα η νέκρωση του οφθαλμού και όχι ο όποιος λήθαργος του, ο οποίος σημειωτέον, θα μπορούσε να κρατήσει για χρόνια ολόκληρα!