Διάφορα βολβώδη λουλούδια πολλαπλασιάζονται με τα υπόγεια βολβίδια, τα οποία και δημιουργούν. Το γένος, το είδος και η καλλιέργεια όμως, φαίνεται πως παίζουν σημαντικότατο ρόλο στην ανάπτυξη τους· μια ανάπτυξη μάλιστα, η οποία και θα μπορούσε να βοηθήσει τα ίδια τα μητρικά λουλούδια, ώστε να επεκταθούν από μόνα τους στον χώρο. Είναι προφανές φυσικά, πως ο συγκεκριμένος τρόπος πολλαπλασιασμού παραμένει ο φιλικότερος για τον άνθρωπο... Και πως θα μπορούσε να συμβαίνει το αντίθετο, τη στιγμή που εκτός από απλός, γρήγορος και ανέξοδος, είναι και από τη φύση του "ολοκληρωμένος".

Αναλυτικότερα λοιπόν, πρώτα πρώτα αφαιρούμε τα βολβίδια (1) από το έδαφος, ένα γεγονός, το οποίο και πραγματοποιείται με το τέλος της καλλιεργητικής περιόδου. Ακολούθως, φυτεύουμε (2) το συντομότερο δυνατό σε μία γλάστρα, σύμφωνα με τον κλασικό τρόπο φύτευσης. Προσοχή βεβαίως, θα πρέπει να δίδεται πάντοτε στο βάθος φύτευσης και προφανώς, στους κινδύνους, που θα μπορούσαν να μας αναγκάσουν να μετακινήσουμε τα νέα μας λουλούδια, σε ασφαλή σημεία. Υπό αυτές τις συνθήκες, όταν αυτά μεγαλώσουν αρκετά, ο κήπος θα μπορούσε να τα φιλοξενήσει, ώστε ο κηπουρός καλλιεργητής να μπορεί να τα μεταφέρει (3) και επισήμως! Ο ακριβής χρόνος που απαιτείται για να συμβεί αυτό βέβαια, ποικίλει από λουλούδι σε λουλουδι, μιας και το καθένα συνεχίζει να μεγαλώνει τελικά, βάσει της δικής του, μοναδικής ταχύτητας...