Τα άνθη, όπως ήδη αναφέρθηκε, δεν είναι απλά διακοσμητικά όργανα, μα αντίθετα επιτελούν δυο σημαντικότατες λειτουργίες. Η επικονίαση και η γονιμοποίηση είναι γεγονός προφανώς! Στο συγκεκριμένο άρθρο λοιπόν, θα ασχοληθούμε με την επικονίαση, τη μεταφορά ώριμης γύρης στο στίγμα ενός ώριμου υπέρου δηλαδή. Προς απλούστευση της θεωρίας της αυτής διαδικασίας και για την καλύτερη κατανόηση της συνολικά, μπορούμε να "περάσουμε" απευθείας στα διάφορα είδη των λουλουδιών, βάση του τρόπου με τον οποίο πραγματοποιείται και ακολούθως, στα διάφορα είδη επικονίασης...

Κατ' αρχάς λοιπόν, "συναντάμε" τα Εντομόφιλα λουλουδια, τα λουλούδια στα οποία η επικονίαση γίνεται από τα έντομα δηλαδή. Ακολούθως, στα Ανεμόφιλα λουλούδια, η επικονίαση γίνεται με τη βοήθεια του ανέμου, ενώ στα Υδρόφιλα πάλι, με τη βοήθεια του νερού.

Εν συνεχεία, καθώς η επιστήμη εξελίχθηκε, ο κηπουρός καλλιεργητής προχώρησε στη λεγόμενη, Τεχνητή Επικονίαση. Με το Όρνιασμα λοιπόν, αυτή ακριβώς πραγματοποιείται με τα χέρια, ενώ αντίθετα, κατά την Τεχνητή Επικονίαση με Έντομα, επιστρατεύονται υλικά που θα προσελκύσουν επικονιαστές. Η μεταφορά Ορνών, αρσενικών σύκων που δεν ωριμάζουν ποτέ δηλαδή, κοντά σε Συκιές που θα θέλαμε να δημιουργήσουν σύκα, αποτελεί το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα, μιας και ο Ψήνας αναλαμβάνει εδώ την αυτή διαδικασία.

Κάπως έτσι, η επικονίαση διακρίνεται γενικότερα σε Διασταυρωτή και σε Αυτεπικονίαση, σε εκείνη όπου οι στήμονες και ο ύπερος βρίσκονται σε διαφορετικά άνθη και σε εκείνη όπου βρίσκονται σε ίδια δηλαδή, αντίστοιχα. Βεβαίως, στην πρώτη περίπτωση παρατηρείται η λεγόμενη Ξενογαμία, το φαινόμενο να ωριμάζουν τα διαφορετικά σεξουαλικά όργανα ενός άνθους σε διαφορετικές χρονικές στιγμές, αντίθετα από αυτό που συμβαίνει στη δεύτερη περίπτωση φυσικά· ένας τρόπος επιπλέον, που παρατηρείται κατ' εξαίρεση μάλλον...

Είναι προφανές βέβαια, πως η Διασταυρωτή επικονίαση με έντομα αποτελεί τον πλέον διαδεδομένο τρόπο επικονίασης, ο οποίος και παρατηρείται στα αγαπημένα μας λουλούδια...