Το Πελαργόνιο το Αναρριχώμενο (Pelargonium Scandens), το Πελαργόνιο το Εξαχρειωμένο (Pelargonium Inquinans), το Πελαργόνιο το Ζωνικό (Pelargonium Zonale) και το Πελαργόνιο το Φρουτοσπειροειδές (Pelargonium Frutetorum), συνέθεσαν τις δυνάμεις τους για να δημιουργήσουν το Πελαργόνιο το Κηπαίον (Pelargonium Hortorum)· τον διασημότερο εκπρόσωπο του συγκεκριμένου γένους και ένα από τα πιο διαδεδομένα λουλούδια στην Ελλάδα και ολόκληρο τον πλανήτη. Όλα αυτά βεβαίως αποτελούν μέρος ενός φανταστικού σεναρίου, μιας και παραμένει άγνωστο στις μέρες μας, πως αλλά και από που προήλθε το συγκεκριμένο φυτό. Έχοντας τη βεβαιότητα όμως, πως για τη δημιουργία του έσμιξαν περισσότερα από δύο είδη με διαφορετικούς τόπους καταγωγής ανάμεσα τους, ο σημαντικότερος από αυτούς είναι σίγουρα η Νότια Αφρική, η οποία συνέβαλε και αδιαμφισβήτητα, με το μεγαλύτερο μερίδιο συμμετοχής!
Βοτανικό Όνομα: Πελαργόνιο το Κηπαίον (Pelargonium Hortorum)Άλλες Ονομασίες: Γεράνι, ΜολόχαΟικογένεια: Μαλαχοειδή (Malvaceae)
Πληροφορίες: Με το ύψος του φυτού να φτάνει από τους 40 πόντους ως και το 1 μέτρο, η Μολόχα, όπως ονομάζεται στην καθομιλουμένη, αποτελεί μια πολυετή, αειθαλή πόα, με χαμηλή ανθεκτικότητα στο κρύο και τη ζέστη.
Ανθοφορία: Τα άνθη μονά ή διπλά, παρουσιάζονται όλες τις εποχές του χρόνου, με την ανθοφορία να αποκτά μεγαλύτερη δυναμική από την Άνοιξη, ως και τις αρχές του Φθινοπώρου.
Βασική Φροντίδα: Μια ηλιόλουστη θέση κρίνεται ως η ιδανικότερη για να φιλοξενήσει αυτό το μικρό λουλούδι. Επιπροσθέτως, απαιτούνται εύφορα, στραγγερά εδάφη, μέτριας συχνότητας ποτίσματα και ελαφριά λίπανση.Ανάμεσα στις απαραίτητες εργασίες που χρειάζονται για να κυλήσει ομαλά η καλλιέργεια, ο καθαρισμός των ξερών λουλουδιών και η προστασία από το κρύο ή τη ζέστη, θεωρούνται αδιαμφισβήτητα ως οι σημαντικότερες.
Πρόσθετες Πληροφορίες: Αν και ο πολλαπλασιασμός γίνεται κυρίως με μοσχεύματα, είναι δυνατό να επιτευχθεί και με σπορά.